هدف از خلقت انسان رشد و رسيدن او به مقام خليفه‌الهي است توضیح بیشتر آن‌که نعمت وجود به آدم داده شد تا با اختیار خود تصمیم بگیرد که در مسیر رشد و کمال حرکت کند یا در مسیر سقوط از کمالات. ولی به طور کلی انسان برای صعود آفریده شده است.

طبیعتا انسان که دست خالی نمی‌تواند این مسیر سخت را طی کند پس حکمت الهی اقتضا می‌کند انسان در مسیر رشد از سوی خداوند یاری شود؛ یعنی لازم است خداوند یک سری ابزار و امکانات در اختیار ما بگذارد که کار انسان آسان تر شود. در اين راستا به انسان ظرفيت‌های بی‌شماری عطا شد. قدرت عقل و تفکر یکی از مهمترین امکاناتی هست که در درون انسان قرار داده شد. اما این کافی نبود و خداوند پیامبران را هم برای هدایت انسان به سمت مسیر صحیح ارسال کرد.

بنابراین پیامبران با هدف تربیت و هدایت بشر یا به عبارت بهتر، برای «انسان‌سازی» ارسال شدند. اما از آنجایی که تربیت تمام انسان‌ها به صورت فردی و تک تک به وسیله پیامبر اصلا جوابگو نیست، پیامبران سعی می‌کنند علاوه بر انسان‌سازی فردی، یک کارخانه انسان‌سازی به وجود بیاورند.

منظور از کارخانه انسان‌سازی، یک بستر و فضای دنیایی است که شرایط رشد و کمال انسان در آن مهیا باشد. یعنی انبیاء الزاماً باید دنیا را طوری مدیریت کنند که این فضا بتواند خلیفه‌الله تربیت کند. طبیعتا مدیریت کردن دنیا بدون تشکیل حکومت محال است.
پس انبیاء با تشکیل یک حکومت الهی، قصد دارند یک کارخانه انسان‌سازی شکل بدهند تا مردم در منگنه‌ی اين نظام و حكومت به سمت تحقق ارزش‌ها حركت کنند. در واقع اين مسير بهترين بستری می‌شود كه انسان‌ها بتوانند اراده‌ خودشان را در مسير خليفه‌الهی به کار بگیرند.

انقلاب اسلامی در همین راستا شکل گرفت و امام خمینی بعد از تبیین ارزش‌ها در سال57 نظام تشكيل دادند. بناست در ذيل اين نظام جامعه تبديل شود به كارخانه‌ي انسان‌سازي. درصورتی كه اين نظام ادامه پيدا نكند اسلام و انقلاب به هدف خود (يعنی رشد انسان) نمی‌رسد.

 «اقتباس و تلخیص از کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی»