ندبه که میخوانم 

راستش را بخواهی خجالت میکشم 

چه اشتیاقی داشتی

برای کسی که از نسل توست ولی هنوز پادراین عالم نگذاشته بود

من با تو قابل قیاس نیستم ولی 

گاهی جسارت میکنم خود را با تو قیاس میکنم 

درآخرالزمانم و

 نفس های خودم و بودن هرچه هست و هرچه خواهد بود به کسی مدیون است که تو مشتاق خدمت او بودی …

حالا دلیل گریه های تو به وقت دعای ندبه هست

ولی چقدر دلم اشتیاق کم دارد 

برای دلم دعا کن 

دوست دارم ندبه را بالحن تو بخوانم 

دوست دارم با تو در فراق امامم ضجه بزنم 

دعایم کن ای آفتاب بقیع.